Halfdood hurkt Steve achter een eik. Bij iedere beweging gutst bloed uit de wonden in zijn torso. Hij heeft snel[…]

‘Het is simpel, Maria. Je doet ze in een plastic zak, knoopt hem dicht en gooit hem in je container.’[…]

AnnelienIk sluit de wc-deur achter me en stap de drukbetegelde Portugese keuken in. Rosa zet de drankjes op een dienblad[…]

herschreven kwartaalwinnend verhaal Merien schakelde terug en luisterde naar de luchtgekoelde motor die achter hem ronkte. Zijn nieuwe Brilkever had[…]

Met een kop koffie loop ik naar de kamer. Er verschijnt een berichtje op mijn mobiel. ‘Ik ben een zus[…]

Lieke ligt in bed. Het is avond en het wordt donker in haar slaapkamer. Zoals altijd heeft mama een kier[…]

Als Martine de gang van de eerste verdieping van hotel Raphael doorloopt, vallen alle gesprekken bij het kantooreiland stil. De[…]

‘Tien!’ Oei, begint het publiek nu al af te tellen? Dan moet ik opschieten. Het water begint in de weg[…]

Een colonne legervoertuigen uit de tweede wereldoorlog komt de dorpsstraat inrijden. Een tank, jeeps en trucks, allemaal dik in de[…]

Op mijn hoede voor slangen en ander kruipend gespuis, volgen we het pad van rode aarde. In de bomen naast[…]

Dit is het eerste hoofdstuk van een karaktergedreven roman met magisch-realistische elementen. De voorlopige titel is: ‘Houvast’. Ik heb gekozen[…]

‘Kijk, pa,’ zeg ik als ik zijn keuken binnenstap. ‘Dit heeft je achterkleindochter voor je getekend.’ Glimlachend pakt hij het[…]

Dit verhaal is geschreven voor een schrijfwedstrijd met als thema ‘Kempische kanjers: over wonen en leven in de Kempen, toen[…]

Beoordeling Anneke Blok Een enkel hoofdstuk uit een boek beoordelen is altijd moeilijk. Soms kwamen verklaringen en beschrijvingen al in[…]

‘Dat bestaat niet.’ Tirza lacht spottend, gooit haar bruine haar naar achteren en kijkt de meiden die in de gang[…]

Voordat de wekker afgaat, zit ik al overeind in bed. Onmiddellijk sta ik op en schuif verwachtingsvol de gordijnen open.[…]

Het is warm in de grote huiskamer, eigenlijk te warm voor mij. Toch kom ik hier graag, hoewel ik me[…]

Milaan in de 14e eeuw ‘Via Flora 23 is dichtgemetseld, burgemeester,’ zei meestermetselaar Zanetti tegen de donker kijkende patroon van[…]

Vincent is gelukkig met Kim, dat heeft hij berekend. Kansberekeningen geven hem grip op zijn leven. Als hij tijdens de[…]

Het sneeuwwitte licht doet weer pijn aan mijn ogen. Ik knipper een paar keer, ter­wijl ik in de knisperende vrieskou[…]

‘Ik zie tegen zaterdag op,’ zeg ik als ik mijn koffiemok oppak. Thijs kijkt me niet-begrijpend aan. ‘Die lezing, van[…]

24 oktober 1854, Engeland.Claire bleef staan op de deuropening. Haar vader en moeder, Lord en Lady Addington zaten aan weerszijde[…]

Rechtsboven op het doek maakt opa de wolken nog donkerder, de lucht boven zee is daar nu bijna zwart. Zijn[…]

‘Volgens mij heeft Eline vergadering met de barcie op de sociëteit, ze zal zo wel thuiskomen.’ Haar huisgenootje wees hem[…]

Er klopt iets niet, dacht Herman, terwijl hij de ondoorgrondelijke mist in tuurde. Peinzend sloeg hij zijn armen over elkaar.[…]

Mijn beste leraar was meneer Slot. Hij gaf geschiedenis. Hij kon prachtig vertellen, wat natuurlijk een must is als je[…]

Terwijl hij zich uitkleedt loopt het bad vol. Dit vindt hij één van de prettigste momenten van de week. Eindelijk[…]

Kees negeerde het zoemen van de dikke bromvlieg en bleef geconcentreerd de piepkleine visjes in het aquarium volgen. Het schepnetje[…]

Met het snot tussen de ogen kan ik in de verte de blauw met witte vlaggen onderscheiden, die mijn eindpunt[…]

Uit de metro gestapt zie ik dat mijn volgende metro al staat te wachten. Ik twijfel of ik zal rennen….want[…]

Slecht geslapen vannacht. Vier keer d’r uit om te pissen. En dan niet in slaap kunnen komen. ’t Is net[…]

Streepjesregen. Zo noem ik de loodrecht gestaag naar beneden vallende stroom druppels,  aaneengeregen tot een mistgordijn. Ik kijk er doorheen[…]

Twee jaar geleden, toen volkomen onverwacht het geluk tussen haar vingers doorglipte, had Dorien niet verwacht ooit weer gelukkig te[…]

De rug langzaam strekkend, ruk ik me met flinke tegenzin los van de werkzaamheden in mijn tuin, schop in de[…]

‘Ga je het opa zelf vertellen of zal ik het doen?’ Mijn moeder zit tegenover me met haar armen op[…]

Met een voor zijn doen ruw gebaar legt papa zijn grove bakkershanden gespreid op de stapel condoleancekaarten die het pluchen[…]

Teraardebestelling. Afschuwelijk woord. Bent u meneer Geraerts? Alstublieft, de ter aarde bestelling. Met mayo? Nee, doet u maar windvlagen en[…]

(herschreven 2007) Kom, laten we sterven. De wereld is hol. Schoonheid… genot… zonsondergangen…: spiegeltjes en kraaltjes zijn het, snoepjes voor[…]

Zittend op de kop van een vluchtheuvel herstrik ik de veters van mijn schoenen. Alsof ik bedenktijd nodig heb. Rob[…]

(geschreven voor een kerstuitgave van VluchtelingenWerk) Op kerstavond hang ik voor de tv als er wordt aangebeld. Door de smalle[…]

Als mijn echtgenote haar boek met een klap dichtslaat, kijk ik op. ‘Chris,’ waarschuwt ze, ‘doe straks niet opnieuw nors[…]

(Dubbele ruimte – boekbegin) 1. Het lag in de lijn der verwachtingen dat Kim zijn vrouw zou worden. Sterker nog,[…]

‘Oh! Zo’n meelopertje…’Tjeerd was dan wel mijn vriend, maar sommig gedrag van hem stond me tegen. Onder andere dit soortuitspraken.[…]

‘Het spijt me Mike, ik moet je ontslaan. Er komen bijna geen orders meer. We moeten bezuinigen en ik moet[…]

Als onzichtbare wolken hangen de geruchten over de Duitse opmars boven de Greb. ‘Waar zouden ze nu zitten?’ vraagt Simon[…]

Vandaag zijn de tomaten en sla voor de helft van de prijs. Al gauw zitten ze in Yona’s tas. Ze[…]

‘Moet je nou horen,’ roept Sjoukje, ‘ze vragen of we goed voor Poekie willen zorgen. Kijk, een memo op het[…]

Ik manoeuvreer mijn rode Ka door het verkeer, dat wat rommelig door de stad ploegt. Hoewel het nog geen avond[…]

Tegen lunchtijd stapt Geert met een zinken emmer de werkplaats binnen. Hij steekt zijn hand op. ‘Goeiendag, samen.’ Zijn zware[…]

Janar’s kooi. Ze rook de jungle niet toen ze bij bewustzijn kwam, geen bloemen, geen bomen, geen dieren. In haar[…]

Ze bekijkt het maar. Ik heb de deur achter me dichtgesmeten en ben mijn busjeingestapt. De ruitenwissers hebben moeite het[…]

Eigenlijk heb ik geen zin meer om nacht na nacht in dit huis te slapen. Liggend op mijn rug staar[…]

‘Melissa ik moet je iets vertellen.’ Mama komt de kamer ingelopen. Ze legt een hand op mijn arm. Haargezicht voorspelt[…]

Rond zeven uur werd het altijd wat drukker in het café. Hij liep naar de bar en bestelde twee witte[…]

Dit kan niet waar zijn. Ik herhaal het als een mantra. Maar ik moet opletten, anders knal ik tegen de[…]

‘Hoe komen die rode rozen op tafel?’ Met haar rollator schuifelt ze door de kamer. ‘Die heb je gister van[…]

Ik lig nog op bed als ik mijn man beneden hoor vloeken. Kwart over zes; dan is hij thee aan[…]

Voorzichtig, om haar niet wakker te maken, trek ik het dagboek uit haar handen. De grote, kinderlijke letters verleiden tot[…]

De smalle treden van de trap naar het strand zijn bedekt met een laagje zand en Niels gaat een paar[…]

Ik hield mijn handen voor mijn oren om de beierende stadsklok niet te hoeven horen. Het schelle geluid herinnerde me[…]

De wind waait over het koude, rimpelende water van de singel. Aan de overkant, achter de Ringdijk, staan de huizen[…]

De celdeur slaat met een harde klap achter me dicht en wordt op slot gedraaid. Ik loop een paar keer[…]

Schaduwvrouw is intussen gepubliceerd, vanwege de copyright die bij de uitgever berust, zijn de fragmenten en de beoordelingen verwijderd.

Kon ze maar terug naar een herstelpunt zoals bij een computer, terug naar de dag dat alles nog oké was.[…]

Verhaal ontbreekt Beoordeling Anneke Blok ‘Een nieuwe start’ van Anita Lodewijks is een verhaal uit 2005, herschreven in 2011 en[…]

Ik schuif een stapeltje nachtjaponnen opzij en ga op het hoge seniorenbed zitten. Met een zucht kijk ik om me[…]

Binnenin mijn hoofd zoemt het onophoudelijk.  Daarbuiten omlijst zachte pianomuziek het geluid van schuifelende voeten.  Ik kijk opzij naar mijn[…]

  ‘Achtervolging door Siberië’ van Fred Rabouw is, zoals de schrijver zelf wilde een avonturenverhaal en niets meer. Daar is[…]