Een nieuwe start – Anita Lodewijks

Een nieuwe start – Anita Lodewijks

Verhaal ontbreekt

Beoordeling Anneke Blok

‘Een nieuwe start’ van Anita Lodewijks is een verhaal uit 2005, herschreven in 2011 en als laatste herschreven naar aanleiding van opmerkingen van medeauteurs. Graag had ik ook de eerste versie uit 2005 gelezen. Leuk om te zien hoe taal verandert. De term ‘reservetijd’ heb ik in geen jaren meer gehoord. Het draait nu in mijn omgeving om ‘de kwaliteit van leven van de toegevoegde jaren.’

Vergelijken blijft leuk. Zeker als er vooruitgang te zien is. Ik ken – zoals bekend, ook recenter werk van Anita Lodewijks en merk een behoorlijke progressie.

Na lezing van de twee versies die ik nu opgestuurd heb gekregen, is de inbreng van de leden van LetterSpinsels duidelijk zichtbaar. Waar ik in de eerste versie voor mijzelf een aantekening maakte, is dat in de tweede versie al verbeterd. Heel treffend en goed gedaan vond ik de verandering van verleden tijd naar voltooid verleden tijd in de zin: Er voerde een schokje door mijn lijf… Een groep als LetterSpinsels werkt. Doorgaan dus!

Omdat ik nog een aantal vragen omtrent de inhoud van het verhaal heb, zal ik nu eerst de korte inhoud geven; mijn impressie van het verhaal.

Liesbeth gaat met tegenzin, uit plichtsbesef naar haar vader. Ze verwijt hem zijn egocentrische houding tijdens het ziekbed van haar moeder en een zwartgallige blik op het leven. Vader blijkt veranderd door een optimistische buurvrouw. Liesbeth erkent ook een negatieve houding bij zichzelf en samen met haar vader proberen ze een nieuwe , positieve wending aan hun levens te geven.

Graag zou ik willen weten of de schrijfster heeft nagedacht over de volgende punten.

Hoe was de levenshouding van de vader voor het ziekbed van zijn vrouw?

Hoe staat hij in het algemeen tegenover het lijden van anderen?

En bovenal: hoe was de verhouding vader/Liesbeth voordat haar moeder overleed. Hoe was hij in haar jeugd?

Herkent Liesbeth ook buiten de omgang met haar vader iets van zijn negatieve houding in zichzelf?

De antwoorden op deze vragen hoeven niet uitgebreid in het verhaal terug te komen. Vaak is het voldoende als een auteur veel achtergrondinformatie over zijn figuren heeft. Dat sijpelt vanzelf door in het verhaal.

Uit deze opmerkingen blijkt wel duidelijk dat ik dit verhaal – ondanks het gesloten, positieve einde – toch eigenlijk een fragment van een groter geheel vind.

De laatste versie van het verhaal is concreter dan de eerste. De schrijfster laat veel meer zien. Als voorbeeld noem ik hoe zij de omgang van haar vader met de thuiszorg heeft ervaren. Als je boos en verongelijkt bent zoals Liesbeth val je over zulke zaken. Een hele goede stap vooruit.

De flashback met haar zoontje en zijn hond is goed ingelast en demonstreert helder de houding van de vader. De taal van Jochem kan iets kinderlijker.

Graag zou ik duidelijker zien of Liesbeth van plan is deze keer serieus met haar vader te gaan praten

‘Een nieuwe start’ is een verhaal waar weinig meer aan te sleutelen valt, tenzij Lodewijks dieper ingaat op de verhouding vader/dochter. Maar dan wordt het echt een heel ander verhaal.

Anneke Blok